-
1 orze|c
pf — orze|kać impf (orzeknę, orzekł, orzekła, orzekli — orzekam) vt książk. 1. (stwierdzić) to state, to pronounce- po kuracji lekarze orzekli poprawę after the treatment the doctors announced an improvement- orzekli, że postąpił głupio they pronounced his behaviour stupid- trudno było orzec, czyja to wina it was difficult to state whose fault it was- komisja orzeknie o przyczynach wypadku the committee will determine the reasons for the accident2. (wydać decyzję) to rule, to adjudicate- zespół orzekający the adjudication panel- sąd orzekł o winie oskarżonego the defendant was pronounced guilty- sąd orzekł wyrok śmierci the court pronounced a. passed the death sentenceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > orze|c
См. также в других словарях:
orzec — dk Vc, orzeknę, orzekniesz, orzekł, orzeczony, orzekłszy orzekać ndk I, orzecam, orzecasz, orzecają, orzecaj, orzecał, orzecany 1. «wypowiedzieć, wyrazić sąd, opinię, zdanie o czymś; oświadczyć, stwierdzić, określić coś, rozstrzygnąć coś» Lekarze … Słownik języka polskiego
